BU YAZI ZAMANINDA (2001 DE) OLAN KİŞİSEL WEB SİTEMDEYDİ, SİTE geocities VE xoom ÜZERİNDEYDİ FAKAT SERVİS SAĞLAYICILARLA BERABER BENİM SİTEM DE KAPANDI :)) .
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
YARIN HİÇ OLMAYACAK..
Bizi güldüren insanların birer birer bu dünyadan göçüp gitmesine tanık olmak ne kadar acı verici... Son örnek Gürdal Tosun. Yani Tombalak. Yani Laz Bakkal'ın çırağı. Şişmanlığı kendine bu kadar çok yakıştıran bir başka insan daha yoktu. Tıpkı Kemal Sunal gibi, tıpkı Cenk Koray gibi Tombalak da ailemizin bir üyesiydi. Çok sevmiştik onu. Belli ki dansçı Handan Güngör de sevmiş Tombalak'ı. Ama bizden farklı olarak. Aşkla bağlanmış ona. Sevmiş ama aşkını söyleyememiş bir türlü Tombalak'a. Tombalak "seni seviyorum" dedikçe Handan kaçınmış aşkını dile getirmekten. "yarın söylerim" deyip ertelemiş aşkını. İnsan hep böyledir işte. Sevdiklerinin hiç ölmeyeceğini, hep yanlarında olacağını düşünür. Bir gün ölüm gerçeğiyle karşılaştıklarında ise pişmanlık duyar. "keşke onu sevdiğimi söyleyebilseydim" der. Handan dün Tombalak'ın tabutunun başında işte bu pişmanlıkla haykırıyordu. "seni çok seviyorum, inan ki aşığım sana.."diyordu. Bu sözleri söylemeyi belki defalarca istemişti. Her defasında "bir başka sefere" deyip içine atmıştı. Aşkta yarın yoktur oysa. Aşkın sadece dünü ve bugünü vardır. Aşkı yarına bırakanlar yanılır. Hiç gerçekleşmeyecek bir hayali kurmak gibidir aşkı yarına bırakmak. Siz o hayali kurmakla zaman geçirirken, yaşam hızla akıp gidiyor. Ve yaşamın o en acı gerçeği, ölüm hiç beklenmedik bir anda kapıyı çalıveriyor. Ertelemeyin artık. Çünkü yarın, o çok sevdiğiniz ama bir türlü söyleyemediğiniz insanı göremeyebilirsiniz. Bir kez daha ona aşkınızı söyleme fırsatı bulamayabilirsiniz. İş işten geçtikten sonra "keşke"ler, duyacağınız pişmanlıklar hiçbir şey ifade etmeyecektir. Asıl ve en büyük pişmanlığı yapmadığınız şeyler için duyacağınızı bilin artık. Şimdi bu gazeteyi koyun bir tarafa. Hayatınızda böyle biri varsa hemen koşun ona. Görür görmez, bir saniye bile geçirmeden söyleyin sevdiğinizi. Eğer ulaşamayacak kadar uzağınızdaysa sarılın telefona. Sadece onu ne kadar çok sevdiğinizi anlatmak için aradığınızı söyleyin. Yalnızca onu değil, kendinizi de mutlu edeceksiniz. Handan için çok geç ama sizin halâ şansınız var.Bu şansı bir kez daha bulamama ihtimalinizin ne kadar güçlü olduğunu fark etmediniz mi?
Mehmet COŞKUNDENİZ
Posta gazetesi yazarı
(2002 den önceki bir köşe yazısıdır..)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
YARIN HİÇ OLMAYACAK..
Bizi güldüren insanların birer birer bu dünyadan göçüp gitmesine tanık olmak ne kadar acı verici... Son örnek Gürdal Tosun. Yani Tombalak. Yani Laz Bakkal'ın çırağı. Şişmanlığı kendine bu kadar çok yakıştıran bir başka insan daha yoktu. Tıpkı Kemal Sunal gibi, tıpkı Cenk Koray gibi Tombalak da ailemizin bir üyesiydi. Çok sevmiştik onu. Belli ki dansçı Handan Güngör de sevmiş Tombalak'ı. Ama bizden farklı olarak. Aşkla bağlanmış ona. Sevmiş ama aşkını söyleyememiş bir türlü Tombalak'a. Tombalak "seni seviyorum" dedikçe Handan kaçınmış aşkını dile getirmekten. "yarın söylerim" deyip ertelemiş aşkını. İnsan hep böyledir işte. Sevdiklerinin hiç ölmeyeceğini, hep yanlarında olacağını düşünür. Bir gün ölüm gerçeğiyle karşılaştıklarında ise pişmanlık duyar. "keşke onu sevdiğimi söyleyebilseydim" der. Handan dün Tombalak'ın tabutunun başında işte bu pişmanlıkla haykırıyordu. "seni çok seviyorum, inan ki aşığım sana.."diyordu. Bu sözleri söylemeyi belki defalarca istemişti. Her defasında "bir başka sefere" deyip içine atmıştı. Aşkta yarın yoktur oysa. Aşkın sadece dünü ve bugünü vardır. Aşkı yarına bırakanlar yanılır. Hiç gerçekleşmeyecek bir hayali kurmak gibidir aşkı yarına bırakmak. Siz o hayali kurmakla zaman geçirirken, yaşam hızla akıp gidiyor. Ve yaşamın o en acı gerçeği, ölüm hiç beklenmedik bir anda kapıyı çalıveriyor. Ertelemeyin artık. Çünkü yarın, o çok sevdiğiniz ama bir türlü söyleyemediğiniz insanı göremeyebilirsiniz. Bir kez daha ona aşkınızı söyleme fırsatı bulamayabilirsiniz. İş işten geçtikten sonra "keşke"ler, duyacağınız pişmanlıklar hiçbir şey ifade etmeyecektir. Asıl ve en büyük pişmanlığı yapmadığınız şeyler için duyacağınızı bilin artık. Şimdi bu gazeteyi koyun bir tarafa. Hayatınızda böyle biri varsa hemen koşun ona. Görür görmez, bir saniye bile geçirmeden söyleyin sevdiğinizi. Eğer ulaşamayacak kadar uzağınızdaysa sarılın telefona. Sadece onu ne kadar çok sevdiğinizi anlatmak için aradığınızı söyleyin. Yalnızca onu değil, kendinizi de mutlu edeceksiniz. Handan için çok geç ama sizin halâ şansınız var.Bu şansı bir kez daha bulamama ihtimalinizin ne kadar güçlü olduğunu fark etmediniz mi?
Mehmet COŞKUNDENİZ
Posta gazetesi yazarı
(2002 den önceki bir köşe yazısıdır..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler..